جایگزینی کاربرد کود شیمیایی فسفاته با کودهای زیستی در تولید نخود در شرایط پیش تیمار کردن صحرایی بذر

برای بررسی تأثیر پیش تیمار کردن صحرایی بذر و دو کود زیستی بر ویژگی های سبز شدن و عملکرد نخود(cicer arietinum l.) ، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار در همدان طی سال 1392 انجام شد. عامل های آزمایشی شامل کود فسفات (0، 50 و 100 درصد از میزان توصیه شده)، کود زیستی (قارچ ریشه یا میکوریزا، بارور2، کاربرد توأم، بدون کاربرد) و پیش تیمار کردن (با و بدون) بودند. نتایج نشان داد پیش تیمار کردن درصد سبز شدن را 7/7 و سرعت سبزشدن را در تلفیق با قارچ ریشه و کاربرد 100 درصد کود فسفات توصیه شده 7/20 درصد نسبت به بذرهای پیش تیمارنشده در حالت بدون کاربرد فسفات و کود زیستی افزایش داد. بالاترین میزان عملکرد زیست توده (بیولوژیک) و دانه به ترتیب 303 و 849 گرم در مترمربع بود که از بذرهای پیش تیمارشده و کاربرد توأم کودهای زیستی به ترتیب با کاربرد 50 و 100  درصد فسفات به دست آمد که نسبت به شاهدهای خود در آن سطح کودی به ترتیب 146 و 250 درصد بیشتر بودند. در این بررسی بیشترین شاخص برداشت،  شمار غلاف و دانه در مترمربع از تیمار پیش تیمارشده و کاربرد توأم دو کود زیستی با کاربرد 50 درصد فسفات به دست آمد.